Datering
Het Taanhuis
In Hoorn had de vissersvereniging ‘Eensgezindheid’ een onderafdeling, Het Taanhuis geheten. Deze nam in 1897 het gebouwtje met vijf ketels in gebruik. Voor het gebruik van het taanhuis moest apart contributie worden betaald. In 1906 bedroeg deze zes gulden per jaar. Ook vissers van elders konden tegen betaling gebruik maken van de ketels. De visser die zijn netten wilde tanen, maakte een afspraak met de beheerder. De brandstof voor het stoken moest men zelf aanschaffen. Door invoering van synthetische netten, die niet getaand hoeven te worden, verloor dit taanhuis zijn functie. In het Zuiderzeemuseum is in 1978 een reconstructie gebouwd, waarin de originele ketels zijn geplaatst.
Gedetailleerde beschrijving
Een ruimte waarin vijf ketels en stookplaatsen van verschillende grootte. Het pandje is 1968 globaal opgemeten door S. de Jong voor RDMZ, in 1969 uitgebreider door arch. C. de Jong i.o.v. ZZM. De koperen taanketels kwamen na de sloping via een omweg(?) in bezit ZZM. Het lag aanvankelijk niet in de bedoeling het taanhuis zonder de originele ketels te herbouwen, maar door de verwerving van de ketels werd dit wel reeel en passend nabij, ondertussen gewijzigde situering, Markerhaventje. Bij de herbouw is gebruik gemaakt van oude muurfragmenten die over gebleven waren van het leshuis uit Hasselt en een muurstuk afkomstig van de woning direkt naast het oorspronkelijke taanhuis, die in 1979 ook gesloopt werd. Bij deze sloop kwamen de fundamenten van het taanhuis en de vuurmonden van de ovens weer tevoorschijn. Deze restanten leverde belangrijke gegevens op betreffende de constructie: er werden nog enkele originele roosterstaven gevonden; soortgelijke konden via stoomtramstichting verworven worden. De vermelde datum eerste steenlegging boven de deur, 31 aug. 1897 (ovens of hele pand?) konden de Hoornse vissers zich altijd goed herinneren omdat dit tot 1948 koninginnedag was! Bij de herbouw zijn enkele luik- en een deuropening in de gevels weer dichtgemetseld zoals de opgemeten toestand aangaf: dit is echter een recente ingreep, toen het taanhuis niet meer optimaal gebruikt werd. De dichtgemetselde achterdeur gaf toegang tot een loopsteigertje naar de haven, zodat netten direkt in en uit het schip gebracht konden worden. Het luik ernaast, boven de ketels, diende om deze direkt naar buiten leeg te scheppen (e.e.a. is duidelijk op een oude foto te zien) De aanleg van het steigertje en deur zou op het buitenmuseum de situatie zeer ten goede komen.
Reacties